خروج افغانستان از بن بست 20 ساله، آمریکا ناظر یا فرصت طلب!

به گزارش مجله آزمون اول، خبرگزاری مهر - گروه بین الملل: گروه طالبان و نمایندگان دولت کابل به ریاست عبدالله عبدالله رئیس شورای مصالحه ملی افغانستان، از دیروز شنبه مذاکره برای حل اختلاف های فی مابین را با حضور نمایندگانی از دیگر کشورها ازجمله آمریکا، در دوحه قطر شروع کردند تا راهی بیابند برای رسیدن سریع تر افغانستان به ثبات و امنیت.

خروج افغانستان از بن بست 20 ساله، آمریکا ناظر یا فرصت طلب!

شروع این مذاکرات یکی از دستاوردهای نشست لویه جرگه است چنانکه در سومین روز از برگزاری جرگه مشورتی صلح، مصاحبهها به صدور قطعنامه ای مبنی بر رهایی 400 زندانی مورد تائید گروه طالبان منجر شد. کابل تا به امروز پنج هزار و صد زندانی طالبان را از بند رها نموده و اختلاف در باب شماری از زندانیان بود که کابل آنها را خطرناک تلقی می کرد.

با این حال، نشست دوحه در حالی شروع شد که مواضع مطرح شده در آن جای تأمل دارد. در این میان، عبدالله عبدالله به نمایندگی از دولت کابل گفت: باور داریم که می توانیم مسائل را به وسیله مذاکره و مصاحبه حل کنیم تا بحران افغانستان پس از سال ها جنگ تمام گردد.

وی تاکید نمود: برای دست یافتن به صلح دیگر نیازی برای حضور نیروهای خارجی در افغانستان نیست و باید به این باور برسیم که ادامه جنگ ویران گر در افغانستان برنده نخواهد داشت.

در همین حال، مایک پومپئو وزیر خارجه آمریکا نیز مدعی شد: امروز یک روز تاریخی برای افغانستان است و آمریکا هیچگاه 11 سپتامبر را فراموش نخواهد کرد و اجازه نمی دهد افغانستان به مکانی برای تروریسم تبدیل گردد.

وزیر خارجه آمریکا که کوشش داشت اشغال 20 ساله افغانستان را مفید جلوه دهد، تاکید نمود که مذاکرات باید بر اساس دستاوردهای سیاسی، مالی و اجتماعی 20 سال گذشته انجام گردد!

از سوی دیگر، ینس استولتنبرگ دبیرکل ناتو نیز گفت افغان ها و جامعه جهانی صلح می خواهند. قربانی های ما در افغانستان تلف نشده اند، پیشرف هایی که امروز بدست آمده، 20 سال پیش غیرقابل تصور بود.

هایکو ماس وزیر خارجه آلمان نیز مدعی شد که کشورش آماده است تا برای پیروزی این مذاکرات یاری کند. او گفت که تنها مردم افغانستان می توانند درباره آینده خود تصمیم بگیرند.

در همین حال، وانگ ئی وزیر خارجه چین گفت که باید خروج نیروهای خارجی از افغانستان به صورت منظم انجام گردد. او گفت که چین به نتیجه بخش بودن مذاکرات امید بسته حال آنکه ممکن است این فرایند با چالش روبرو باشد ولی دو طرف باید صبوری نمایند.

وزیر خارجه چین همچنین تاکید نمود که مالکیت صلح باید در اختیار افغان ها باشد و نباید کسی خواسته های خودخواهانه خود را بر افغانستان تحمیل کند.

از مجموع این تحولات و مواضع مطرح شده می توان نتیجه گرفت که دو دیدگاه در قبال مذاکرات بین الافغانی وجود دارد. یک دیدگاه مبتنی بر رویکرد دولتمردان افغانستان و طالبان است که در سخنانشان بر اصل رسیدن به توافق درون کشوری تاکید نموده و حتی خروج نیروهای خارجی را خواهان شده اند. دیدگاه دیگر، رویکرد ناظران مذاکرات همچون آمریکا و ناتو است که کوشش دارند این مذاکرات را دستاوردی برای سیاست های 20 سال حضورشان در افغانستان معرفی نمایند.

سخنان پومپئو نشان می دهد که آمریکا میخواهد همانگونه که فرایند سازش و خیانت امارات و بحرین را به مولفه ای انتخاباتی مبدل کرد، نتیجه مذاکرات بین الافغانی را نیز در سبد ترامپ ریخته و وانمود کند که این کارکرد سیاست های ترامپ است که اکنون به ثمر رسیده است.

حلقه تکمیلی این رویکرد را در سخنان ترامپ می توان مشاهده کرد که از کاهش نیروهای آمریکایی در افغانستان و عراق طی ماه های آینده سخن گفته و سعی کرد خود را مرد عمل نشان دهد.

نتیجه گیری؛ مذاکرات به کجا می رسد؟

مذاکرات از دیروز در حالی شروع شد که یک سوال اساسی مطرح است و آن اینکه چگونه به نتیجه نهایی خواهد رسید و آیا می توان امید داشت که بحران افغانستان انتها یابد؟ نگاهی به مذاکرات گذشته میان طالبان و دولت مرکزی افغانستان نشان می دهد که تا کنون به رغم تاکید طرفین بر لزوم رسیدن به صلح، هرگز این نتیجه حاصل نشده و در نهایت افغانستان در همان بن بست قدیمی باقی مانده است.

نگاهی ریشه ای به این شرایط یک اصل کلیدی را نشان می دهد و آن اینکه به رغم آنکه مذاکرات بر اساس اصل درون افغانستانی طراحی شده اما در نهایت این بازیگران خارجی بوده اند که برای آن تصمیم گیری نموده اند که عملکرد زلمای خلیل زاد نماینده ویژه آمریکا، سندی بر این حقیقت است. آمریکا و ناتو کوشش نموده اند تا این مذاکرات را مولفه ای برای ادامه اشغال افغانستان و بعضاً پنهان سازی ناکامی و حتی کشتارهایشان در این کشور جلوه دهند که نتیجه آن نیز شکست مذاکرات بوده است.

بر این اساس، راه چاره افغانستان برای به نتیجه رسیدن مذاکرات کنونی، جلوگیری از دخالت های خارجی و رویکرد واقعی به مذاکرات درون افغانستانی است که قطعاً صلح را به این کشور بازخواهد گرداند. راه چارهی که تحقق آن مشروط به اخراج نیروهای خارجی از افغانستان است چرا که آنها نشان داده اند که نه حلال مسائل بلکه ریشه مسائل هستند و حضورشان جز بحران نتیجه ای به همراه نخواهد داشت.

آژانس مسافرتی: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

مجله وبلاگ فروش: مجله وبلاگ فروش | ارائه نرم افزارهای مدیریت وبسایت را به ما بسپارید.

منبع: خبرگزاری مهر
انتشار: 23 مرداد 1400 بروزرسانی: 23 مرداد 1400 گردآورنده: quiz1.ir شناسه مطلب: 16071

به "خروج افغانستان از بن بست 20 ساله، آمریکا ناظر یا فرصت طلب!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "خروج افغانستان از بن بست 20 ساله، آمریکا ناظر یا فرصت طلب!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید